- qırış-qırış
- sif. və zərf Qırışları çox olan, qırışıq halda olan, hər tərəfi qırışmış. Köynəyi qırış-qırış etmək. Alnı qırış-qırış olmuşdur.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qırış-qırış
Look at other dictionaries:
qırış — is. 1. Bir şeyin büküldüyü, qatlandığı yerdə qalan iz; bükük yeri, bürüşük. Paltarın qırışlarını ütü ilə düzəltmək. 2. Üz, bədən dərisində və s. də əmələ gələn dərin cizgi, qırışıq. Qəhrəman aralandıqca Nubar qarının qara və qırış (sif.) sifətini … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürüşük — 1. sif. Bürüşmüş halda olan; qırışıqlı, qırış qırış. Bürüşük üz. Bürüşük köynək. – <Kərim baba> bürüşük və titrək əli ilə göyün şimal tərəfindəki kiçik qara buludu göstərərək: – Baxın <dedi> A. Ş.. // Əzik. Nəriman diqqət edəndə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırışmaq — f. 1. Qırışlar əmələ gəlmək, qırış qırış olmaq, büzüşmək, büzük büzük olmaq, yığışmaq, qırış halına düşmək. Üzü qırışmaq. – Onun alnı qırışmışdı, qaşları az qala gözlərini bürümüşdü. Ə. Vəl.. 2. Yığılmaq, qırışıb gödəlmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təviyyə(t) — ə. 1) gizli məqsəd, niyyət, qəsd; 2) qırış qırış; 3) könül; qəlb; 4) vicdan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bürüşmüş — f. sif. Bürüşük hala düşmüş, bürüş bürüş olmuş, qırış qırış olmuş, qırışmış. Bürüşmüş kağız. Bürüşmüş pərdə. – Kosa onun <Meşinovun> döşündən geriyə itələyərək, bürüşmüş sifətini turşutdu. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürüşmək — f. 1. Bürüşük hala düşmək, bürüş bürüş olmaq, qırış qırış olmaq. Üzü bürüşmək. Paltar tamam bürüşmüşdür. 2. Solmaq, quruyub dağılmaq, təravətini itirmək. Çiçək bürüşdü. Yarpaqlar bürüşmüşdür. Quraqlıqdan pambığın qozaları bürüşdü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzüşdürmək — f. 1. Büzük büzük etmək, büzük hala salmaq, qırış qırış etmək, əzmək. Köynəyi büzüşdürmək. 2. Büzüşməsinə səbəb olmaq. Sabah ertənin soyuğu <Xosrov və Mədədi> büzüşdürmüşdü. S. R.. 3. Ağzın, dilin selikli qişasını çəkib yığmaq (turş şey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzüşdürülmək — məch. Büzük hala salınmaq, qırış qırış edilmək, əzişdirilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
büzüşmək — f. 1. Yığılmaq, yığışmaq, bürüşüb kiçilmək, quruyub yığılmaq, solmaq, pəjmürdə olmaq. <Məşədi Kazım ağanın> kirpikləri bir birinə qarışıb, bütün vücudu ölüşgəmiş və əndamı quru alma kimi büzüşmüş(dü). M. S. O.. 2. Ütüsü və hamarlığı pozulub … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarımaq — f. 1. Qocalmaq, qoca yaşlarına çatmaq (bəzən «qocalıb qarımaq» şəklində işlənir). . . Bu qırx ildə də qarıdıqca onun <Ziba xanımın> qısqanclığı artıbdır. S. R.. Səni sevən cavan olur günbəgün; Qarımaz, qocalmaz, tərtəzə gedər. M. P. V.. Ey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
